مجمع بن عبد الله العائذی

مجمع بن عبیدالله العائذی یا مجمع بن عبدالله به گفته برخى، تابعى و از یاران حضرت امام على علیه السلام بود که در جنگ صفین شرکت داشت. وى همراه فرزندش عائذ و عمر بن خالد و جنادة بن حارث و غلام عمر بن خالد از کوفه براى یارى امام حسین علیه السلام بیرون شدند و در عُذَیب الهجانات به آن حضرت پیوستند.

حر بن یزید ریاحى - که در آن منزل راه کوفه را بر امام علیه السلام بسته بود - وى و همراهانش را بازداشت کرد، ولى آن حضرت آنان را جزو یاران خود دانست و از چنگ حُرّ رها نمود.

آن‌گاه امام علیه السلام فرمود: از وضع مردمانى که پشت سر گذاشتید آگاهم سازید؟ مجمع عرض کرد: اعیان و اشراف کوفه رشوه‌هایشان فزونى گشته و جوال ها و انبان هایشان پر شده است. (حاکمان) دوستیشان را جلب و خود را تنها خیرخواه آنان وانمود کرده اند. اما دیگر مردم گرچه قلباً هوادار تو هستند، ولى فردا شمشیرهایشان بر ضد تو کشیده خواهد بود.

روز عاشورا در آغاز جنگ، وى و همراه سه تن دیگر: عمر بن خالد صیداوى و جابر بن حارث سلمانى و غلام عمر بن خالد صیداوى، با شمشیرهاى کشیده وارد میدان مبارزه گشتند، و جنگى سخت نمودند، چنان که در صف دشمن شکاف ایجاد شد. لشکر آنان را در میان گرفتند و راه بازگشت بر آنان بسته شد. در این هنگام حضرت عباس علیه السلام آنان را نجات داد، در حالى که جراحات زیادى برداشته بودند، (بار دیگر) دشمن به آن‌ها نزدیک شد و در یک نبرد سخت هر چهار تن به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.

در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه از وى چنین یاد شده است: «السَّلام عَلى مَجمَعِ بنِ عَبْداللّهِ العائذى».

منابع

• پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا.